Friday, October 7, 2011

இந்தியா திரும்புவீர்களா NRI இன்ஜினியர்ஸ்?

சமீபத்தில் ஒரு நீண்ட ரயில் பயணம் மேற்கொள்ள நேர்ந்தது. பிள்ளைகள்
வளர்ந்து விட்டதனால் அவர்களைத் தொடர்ந்து கவனிக்க வேண்டிய அவசியமில்லாமல் பிரயாணத்தை ரசிக்க முடிந்தது. மிதமான ஏசி, சுவையான சரவணபவன் உணவு வகைகள் மற்றும் அருமையான புத்தகங்கள். ஒரு ரயில் பயணத்தை உபசொர்க்கமாக மாற்ற இவை போதுமல்லவா?






வழியில் பெயர் தெரியாத சின்ன சின்ன ஊர்கள் ஓடி மறைந்து கொண்டிருந்தன. அந்த நிலையங்களில் காணப்பட்ட செடி கொடிகள் படர்ந்த உடைந்த பெஞ்சுகள் என் நினைவுகளை வேறெங்கோ இழுத்துச் சென்றன. அந்த நிலையங்களில் எந்த ரயில் நிற்கும் என்றே தெரியவில்லை. எதற்கு தன்னந்தனி காட்டுக்குள் இப்படியொரு ஸ்டேஷன்? அங்கிருந்து ஒடி மறையும் மண் சாலைகள் எங்கு செல்கின்றன? புரியவில்லை. அந்த பாழடைந்த தோற்றம் இங்கு தனிமையிலிருக்கும் பெற்றோரை ஏனோ எனக்கு நினைவுறுத்தியது.




நான் என் நண்பர்கள் அல்லது பிள்ளைகளோடில்லாத உறவினர்கள் வீட்டுக்குச் செல்லும்போது (நண்பர்கள் வெளிநாட்டில், இங்கே இருப்பது அவர்களின் பெற்றோர்கள் மட்டும். நான் பார்க்கச் செல்வதும் பெற்றோர்களைத்தான்)அமெரிக்காவில் இருக்கும் பிள்ளைகளை நினைத்தபடி இங்கே தவிக்கும் அவர்களின் தனிமை மனதை உலுக்குகிறது. பிள்ளைகளின் ஃபோட்டோக்களை ஆசை ஆசையாக நமக்கு எடுத்து காண்பிக்கின்றனர். ஏற்கனவே facebookல் பார்த்துவிட்டோம் என்று சொல்ல மனமில்லாமல் நாமும் முதன்முறை பார்ப்பது போல் நடிக்கிறோம். அவர்களின் வீடுகள் மிகவும் posh ஆக இருக்கின்றன. ஆனால் அவை வெறும் கற்களாலான கட்டடம் மட்டுமே. குழந்தைகளின் அழுகையும் சிரிப்பும் நிறைந்த, மகனும் மருமகளும் மகிழ்ந்து குலாவி அல்லது சண்டை போட்டுத்திரியும் உயிரோட்டம் அங்கு இல்லை. Sunday evening நம்ம டைம் 7மணி போல onlineல வருவாங்கம்மா என்று அவர்கள் சொல்லும்போது அவர்கள் use பண்ணும் technical terms (online, skype, webcam) என் மனத்தை அறுக்கின்றது. எனக்குத்தெரியும் அவர்கள் அந்த வார்த்தைகளை எவ்வளவு வெறுக்கிறார்கள் என்று.


ஹரிகேசநல்லூர் வெங்கடராமன் (பிரபல ஜோதிடர்) சொல்கிறார் - ஒரு காலத்தில் (சுமார் 15 வருடங்களுக்கு முன்னர்) என்னிடம் ஜாதகம் பார்க்க வரும் பெற்றோர்கள் என் மகன் வெளிநாடு போவானா? அவனுக்கு அந்த யோகம் இருக்கிறதா? என்று கேட்பர். ஆனால் இப்போதோ என் மகன் திரும்ப வருவானா? அவன் கையால் கொள்ளி வாங்கும் யோகம் எனக்கிருக்கிறதா என்று கேட்கின்றனர் என்கிறார்.
கணவன்,மனைவி இருவரும் சேர்ந்து பிள்ளைகளற்ற தனிமையில் இருப்பது கூட பரவாயில்லை. வாழ்க்கைத்துணை மறைந்து பிள்ளைகளும் வேறெங்கோ இருப்பவரின் நிலை இன்னும் பரிதாபம். கொடிது, கொடிது முதுமையில் தனிமை.

வெளிநாடுகளில் வசிப்போரே, உங்கள் பெற்றோர் இங்கு தனிமையில் இருக்கும் பட்சத்தில் யோசியுங்கள். நீங்கள் அங்கு இருப்பதற்கான காரணம் நிச்சயம் பணத்தைத் தவிர வேறெதுவாகவும் இருக்க முடியாது. ஆனால் உண்பது நாழி,உடுப்பது இரண்டு, உறைவிடம் என்பது ஒன்று தான். பெற்றோரைத் தனிமையில் விடாதீர்கள். மேஜர் சர்ஜரிகளைத் தனிமையில் எதிர்கொள்கிறார்கள், தனித்திருக்கும் தகப்பன்மார்கள் தொலைபேசியில் சமையல் குறிப்பு கேட்கிறார்கள் புத்தக சேகரிப்புகளை யார் பார்த்துக்கொள்வார்கள் என்று வருந்துகிறார்கள்.இவர்களின் தேவை பணமல்ல. நீங்கள் தான். வீடு திரும்புங்கள். பெற்றோர் மனம் குளிரச் செய்யுங்கள்.








7 comments:

Raj said...

I agree with your views. These are the same thoughts in my mind and so I have no plan to settle outside India and I am back now.. I may get a chance to go again but I will be there for some time - like 6 months, 1 year and will be back again... - Rajavel

மாலா வாசுதேவன் said...

but Raj most of my friends who has said so have remained there itself. hope atleast you come back. thank u for ur comments.continue reading :)

முனுசாமி said...

த்ங்களின் பதிவு நன்றாக இருந்தது. எனது சந்தேகம் என்னவென்றால் வெளிநாடு போகும் அனைவரும் (பெரும்பாலும்) அங்கு பிரிவால் வாடுவதாக அல்லது இங்கு பெற்றோர் வருந்துவதாக கூறப்படுவது உண்மையெனில் ஏன் அவர்கள் இதை செய்யவேண்டும்? நான் இதன் காரணமாகத்தான் வெளிநாடு ஏன் வெளியூர் கூட செல்ல விரும்பாமல் உள்ளூரில் வேலை செய்கிறேன் இது எனது குறை என்று கூட சில சமயம் நினைத்திருக்கிறேன்

Anonymous said...

i agree with you...peaple in abroad thk if we send money to parents they will be happy but they dnt -they dnt need your money they need ur love and affection when they are sick and needy.money cant buy love.its mere a paper which numbers values it.parents gave life and the status you are now.plz dont pay for it- repay with love

sridev said...

agree with Mr. munusamy's post..even some parents thought that their son is not eligible to go abroad.

Anonymous said...

not every one living abroad wants to live abroad leaving their parents alone. based on my experience and that of some friends, it is forced on them too. Children do play a major role (future of the children appears more promising abroad - and the parents feel guilty to deprive them off their chance). Also, not many parents in India are not willing to relocate abroad to live with their children - I am sure most families here love to have their parents migrated and take care of them.
Every coin has two sides.

மாலா வாசுதேவன் said...

hi anonymous, how can aged parents all of a sudden relocate to a very new place? even certain youngsters are not ready to come out of their comfort zones. as far as ur chidren are concerned it depends on the priority u r giving. in India itself there are very nice exposures in school level. may be u can send them abroad fr their higher studies. if we cannot be vth our parents when they need us the most, may be our children will not be vth us when we need them the most. Vazhkkai oru vattam :)

Post a Comment

 
Design by Wordpress Theme | Bloggerized by Free Blogger Templates | coupon codes