ஒரு ஊர்ல எம்.சி.ஏ ன்னு ஒரு படிப்பு இருந்துச்சாம்

சுமார் 20 வருடங்களுக்கு முன், எம்.சி.ஏ சீட் கிடைத்தவர்கள், கடவுளர்களால் ஆசிர்வதிக்கப்பட்டவர்களாகக் கருதப்பட்டனர். முடித்தவுடன், அரசுக்கல்லூரிகளில் பெர்மணன்ட் வாத்தியார் வேலைக்குச் சென்றவர்களும், ஐ.டி. துறையில் வேலைக்குச் சென்றவர்களும் பிழைத்தனர். மாறாக, ப்ரைவேட் என்ஜினியரிங் கல்லூரிகளில் வேலைக்குச் சென்ற வாத்தியார்களின் நிலை தான் இப்பதிவின் பாடுபொருள்.

முதலில், தகுதியற்றவர்கள் தான் வாத்தியார் வேலைக்கு வருவார்கள் என்ற பிம்பத்தை எப்பாடுபட்டும் உடைக்க இயலாது. நீங்கள் பல்கலைக்கழக முதல் மாணவராக இருந்தாலும் சரி, வாத்தியார் வேலைக்கு வந்து விட்டால் நீங்கள் மக்குதான். சரி அதாவது பரவாயில்லை. யார் வேண்டுமானாலும், என்ன வேண்டுமானாலும் நினைத்துக்கொள்ளட்டும் என்று விட்டுவிடலாம். தற்சமயப் பிரச்சினை என்னவென்றால், எம்.சி.ஏ கோர்ஸிற்கு மாணவர்கள் சேர்வதேயில்லை. 120 சீட் இருக்கும் கல்லூரியில் 20 பேர் சேர்கிறார்கள். காரணம் 6 வருடப் படிப்பு. அதனால் வேலையில் இருக்கும் வாத்தியார்கள் வீட்டுக்கு அனுப்பப்படுகின்றனர். தங்களுடைய லேட் 30களில் இருக்கும் வாத்தியார்கள், வேலையில்லை என்று வீட்டுக்கு அனுப்பப்படும்போது அவர்களால் வேறு என்ன செய்யமுடியும். இனிமேல் ஐ.டி. துறைக்குள் நுழைவதென்பது இயலாத காரியம். மேலும், ஏற்கனவே ஐ.டி. யில் இருப்பவர்களே பயந்து கொண்டு இருக்கும் சூழ்நிலை இருக்கிறது (நோ ஜாப் செக்யூரிட்டி). எனவே அவர்களுக்கு ஆப்ஷன்ஸ் என்பதே இல்லை என்பது தான் நிதர்சனம்.

எனவே மாணவர்களும், பெற்றோரும் ஒரு துறையைத் தேர்ந்தெடுக்கும் முன் நிதானிக்க வேண்டியது மிக அவசியம். ஏதாவது ஒரு கோர் சப்ஜக்ட்டை எடுத்துக்கொள்ளுங்கள். ஒரு பொத்தாம்பொதுவான கோர்ஸுக்கு வேலை வாய்ப்பில்லாமல் போகும்போது, கோர் சப்ஜக்ட் படித்தவர்கள் கட்டாயம் பிழைத்துக்கொள்கிறார்கள். மாறாக டெம்ப்ரரி பூம் இருக்கும் கோர்ஸுகளைத் தவிர்ப்பதே நல்லது.